Geri Dön

Sanatsal yaratımda zaman bellek üzerine plastik araştırmalar

Plastic research on time and memory in crearion of art

  1. Tez No: 132700
  2. Yazar: SELDA ERTÜRK
  3. Danışmanlar: YRD. DOÇ. DR. ŞİNASİ TEK
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Güzel Sanatlar, Fine Arts
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2003
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Hacettepe Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Heykel Ana Sanat Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 62

Özet

Başlangıçta, öznede doğuştan gelen önsel bilgiler yoktur ve her türlü deneyimden önce öznenin zihinsel durumu sıfır noktasında - tabula rasa - durmaktadır. Bellek ise zihne deneyimler aracılığıyla aktarılan, tasarımla saklayan ve yeniden üreten bir yapıdır, özne, kendi tarihselliği içerisinde belleğini dolayısıyla kendi“ben”ini zaman ve mekan bağlamında sorgular. Çünkü, insan için zaman ve mekanın biçimlendiriciliği söz konusudur, insan için yaşamın gerçekliği zamansallığın ve mekansallığın, zamansallık ve mekansallık da insanın ürünüdür. Bu geçişken ve tepkisel süreç içerisinde insan ve zaman - mekan birbirlerini değiştirerek yapılanmaktadırlar. Yaşamın gerçekliği, diğer bir ifade ile yaşamla kurulan anlam bağlamı, sanatçı için yorumlanması gereken dünyanın - tüm çevresel içeriklerinin, değerlerinin, karmaşasının - çözümüne yönelik bireysel bir yaşantıdır. Yaratım süreci içerisinde olan sanatçı için günlük yaşamın sıradan ya da önemli pek çok ayrıntısı, deneyimleri imgeleminde bir bütün oluşturur. Bütün olmak önemlidir, çünkü yaşamın içerdiği tüm unsurlar birbirine bağlıdır. Her şeyi tek tek algılamak ve belleğe öylece depolamak dünyayı bağıntısız parçalardan oluşan bir yığına dönüştürmenin ötesine götüremez. Sanatçı gerçekliği algılamakta ve onu imgeleminde yeniden şekillendirmektedir. Ancak sanatçının sorunsalı hiçbir zaman bu gerçekliği aynen göstermek değildir. Sanat yapıtı sanatçının yola çıktığı duyguyu ya da görüntüyü göstermez, gerçekliği tekrar kendi içinde farklı bir düzlemde kurar. Oluşan yapıtta sanatçının yola çıktığı duygu, kavram ya da nesne ile birlikte öncelikle sanatçının kendisi vardır. Oluşan her yapıt sanatçının kendi yaşantısıdır. Bu nedenle sanatçı gerçek dünya içerisinde kendisine ait olan bir başka dünya, bir başka deyişle öznel bir dünya yaratmıştır. Bunun yanında sanatçının iç dünyası dışarıdaki dünyadan, dış gerçeklikten ayrı tutulamaz. Sanatçının dış dünyadan aldığı her nesne kendi öznel dünyasına ait bir gerçekliği yansıtmaktadır. Böylelikle sanat yapıtının oluşumu dış gerçekliğin bireysel bir ifadeyle nasıl okunup özümsenmesi ve yorumlanması gerektiğine yönelik birarayış sürecine dönüşür. Sanatçı bu yolla bir bakıma kendi arkeolojisini de oluşturur. Sanat yapıtı çağın kuşatıcı gerçekliği içerisinde sanatçının belleğinde insanın belleğini oluşturur. Dolayısıyla belleğin, sanat yapıtının içeriğinin oluşumunda ve yapıtın maddi biçim kazanmasında önemli bir rolü vardır. Bu çerçevede çalışmanın birinci bölümünde, sanat yapıtının oluşumunda etken olan dış dünya ile sanatçı arasında nasıl bir etkileşim gerçekleştiği ve sanatçının bunu nasıl dönüştürdüğü ele alınmıştır. İkinci bölümde ise, bellek - zaman - mekan kavramları üzerinde durulmuş, sanatçının sözü edilen bu kavramları nasıl ele aldığı irdelenmiştir. Çalışmanın üçüncü ve son bölümünde, seçilen bazı uygulamalar, önceki bölümlerdeki bilgiler ve saptamaların ışığında değerlendirilmiştir.

Özet (Çeviri)

At first, subject doesn't have the information that comes from birth and before every experience the mental stance of subject stands at zero point -tabula rasa-. On the other hand memory is a structure that is transfered to mind through experiences, saved through design and reproductive. In its historical manner subject, questions its memory in other sense its own“idea”under the context of time and space. Because for human, the case of shaping of time and space exists. For man the reality of life is the product of era, space and era and space is the product of man. In this intersectional and reactional process man and time-space develop by changing each other. The reality of life, in other words the meaning connection set with life, is individual life that is the solving effort of all the environmental content, value complexicity the world that should be interpretted. For the artist who is in the production phase, the ordinary or important details of daily life constitutes a whole in imagination of the experiences. To be a whole is crucial because all the features of life is connected to each other. Perception of the things partly and store in mind can't be more than a world that is made up of fragments that are disconnected. Artist perceive the reality and reproduce it in his imagination. However the worry of the artist is not reflecting the reality as it is. The art work doesn't show the sentiment or the vision there is the artist himself with the concept and object. Every work that is producted, is the life of the artist. Hence artist creates his own world in other words he creates an objective world. However the inner world of artist can't be seperated from the outworld. Every object that is percieved from the outworld is the reflection of his own world. Thus the development of an art work transforms into a researching process that how the reality should be read, assimilated and interpretted individually. By this way he creates his own archeology. Art work constitutes the man's memory in the artists' memoryIV under the surrounding reality of the era. Therefore memory has a key role in constituting of the art work and giving the work a substancial form. Within this context in the first chapter of the work, the interraction between the artist and the outworld that is a factor of how an artwork is constituted and how the artist transform these factors is discussed. In the second chapter, memory-time-space concepts are examined and how the artist deal with these concepts in analysed. In the third and last chapter, some applications are evaluated under the light of the information and decisions.

Benzer Tezler

  1. Sanatsal imgenin oluşumunda zaman olgusu

    Time fact in formation of artistic image

    ESRA SAĞLIK

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2006

    Güzel SanatlarHacettepe Üniversitesi

    Heykel Ana Sanat Dalı

    DOÇ. REFA İMRALİ

  2. Marcel Proust'un kayıp zamanın izinde adlı eserinin fotoğraf sanatına yansıması

    The reflection of in search of lost time by Marcel Proust to the art of photography

    NEVRA AKBALA

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2016

    Sahne ve Görüntü SanatlarıYaşar Üniversitesi

    Sanat ve Tasarım Ana Sanat Dalı

    YRD. DOÇ. MEHMET KAHYAOĞLU

  3. Lisansüstü sanat eğitimi programlarında otobiyografik ifade olanaklarına dayalı çağdaş sanat uygulamalarının psikanalitik ve otoetnografik analizi

    Psychoanalytic and autoethnographic analysis of contemporary art practices based on possibilities of autobiographical expression in postgraduate art education programs

    AŞKIN BAHADIR

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Eğitim ve ÖğretimDokuz Eylül Üniversitesi

    Güzel Sanatlar Eğitimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. CEMİLE ARZU AYTEKİN

  4. Millî kültür taşıyıcılığında usta malı çalıp söyleme geleneği temsilcisi olarak Âşık Veysel

    Âşık Veysel as an agent of the masters' repertory performer in the transmission of national culture

    ERAY CÖMERT

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2017

    Halk Bilimi (Folklor)İstanbul Teknik Üniversitesi

    Müzikoloji ve Müzik Teorisi Ana Bilim Dalı

    PROF. SONGÜL KARAHASANOĞLU

    ÖĞR. GÖR. SÜLEYMAN ŞENEL

  5. Çağdaş sanatta düşünce ve yaratım meselesi

    The issue of thought and creation in contemporary art

    SÜEDA İKİZOĞLU

    Sanatta Yeterlik

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    Güzel SanatlarDokuz Eylül Üniversitesi

    Resim Ana Sanat Dalı

    PROF. DR. A. FEYZİ KORUR