Geri Dön

Ebeveyn çocuk iletişimi eğitim programı'nın anne baba çocuk ilişkisine ve iletişimine etkisi

The effect of the program for parent child communication on parent child relation and communication

  1. Tez No: 485903
  2. Yazar: FEYZA UÇAR ÇABUK
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. FATMA TEZEL ŞAHİN
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Eğitim ve Öğretim, Education and Training
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2017
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Gazi Üniversitesi
  10. Enstitü: Eğitim Bilimleri Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: İlköğretim Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 201

Özet

Bu araştırmanın amacı, 5-6 yaş grubunda çocuğu olan anne ve babalara uygulanan Ebeveyn Çocuk İletişimi Eğitim Programı‟nın anne baba çocuk ilişkisine ve iletişimine etkisini incelemektir. Araştırmada hem nitel hem de nicel verilerin toplanarak analiz edildiği karma desen kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu; Isparta İli Keçiborlu İlçesi‟nde bulunan Milli Eğitim Bakanlığı‟na bağlı bağımsız anaokuluna devam eden 30‟u deney, 30‟u kontrol olmak üzere, 5-6 yaş grubu çocukların anne ve babaları oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak Genel Bilgi Formu, Çocuk Ebeveyn İlişki Ölçeği ve Anne Baba Çocuk İletişimini Değerlendirme Aracı nitel veriler için Ebeveyn Görüşme Formu ve Program Değerlendirme Formu kullanılmıştır. Deney grubunda yer alan anne ve babalara 12 oturumluk Ebeveyn Çocuk İletişimi Eğitim Programı uygulanmış, kontrol grubundaki anne ve babalara ise herhangi bir eğitim uygulanmamıştır. Araştırmanın deneysel boyutuna ilişkin verilerin analizinde parametrik olmayan istatistikler kullanılmıştır. Kontrol grubu ön test-son test puanları arasındaki farklılık incelenirken Wilcoxon testi, deney ve kontrol grubu anne ve baba grupları arasındaki farklılıklar incelenirken Mann Whitney U testi ve deney grubu ön test-son test-izleme testi puanları arasındaki farklılık incelenirken Friedman‟s Two-Way Anova kullanılmış, anlamlı farklılıkların çıkması durumunda çoklu karşılaştırma testlerinden yararlanılarak birbiriyle farklılık gösteren değişkenler tespit edilmiştir. Araştırmanın nitel verilerinin analizinde içerik analiz tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda Ebeveyn Çocuk İletişimi Eğitim Programı‟nın anne ve babaların çocukları ile ilişkilerini ve iletişimlerini olumlu etkilediği belirlenmiştir. Uygulamadan 6 hafta sonra yapılan izleme testlerinde programın etkisinin sürdüğü görülmüştür. Anne ve babalar, Ebeveyn Çocuk İletişimi Eğitim Programı‟ndan sonra çocukları ile konuşurken çocuğun anlayabileceği net kısa cümleler kurduklarını, ben dili kullandıklarını ve empati kurduklarını, çocuklarını dinlerken göz teması kurarak, başını sallayarak, sırtına dokunarak onayladıklarını ve katılımlı dinleme yaptıklarını ifade etmişlerdir. Ayrıca ebeveynler, programın çocuklarıyla olan ilişkilerini ve iletişimlerini olumlu etkilediğini, çocukları ile etkili zaman geçirdiklerini, oyun oynadıklarını ve çocuklarına kitap okuduklarını belirtmişlerdir. Programın anne ve babaların çocukları ile ilişkilerini ve iletişimlerini desteklediği sonucuna ulaşılmıştır.

Özet (Çeviri)

The purpose of the current study was to investigate the Educational Program of Parent Child Communication applied on mothers and fathers having a child at 5-6 age group on parent child relation and communication. A combined design was used in the study by gathering and analysing both qualitative and quantitative data. The working group of the study was made up of 60 parents, 30 in test and 30 in control group, having a child in 5-6 age group attending to an independent kindergarten acting under the Ministry of Education in the city of Isparta, the town of Keçiborlu. As a data collection tool, General Information Form, Child Parent Relation Scale and the Evaluation Tool for Parent Child Communication were used, and Child Parent Relation Scale and Program Evaluation Form were used for qualitative data. Mothers and fathers in the test group were applied Parent Child Communication Training Program in 12 sessions and no training was applied to mother and fathers in the control group. In the analysis of the data regarding the experimental dimension of the study, non-parametric statistics were used. While investigating the difference between pre and post test scores in the control group, Wilcoxon test was used, while investigating the difference between mother and father groups in the control group Mann Whitney U Test and while investigating the difference between the pre and post-test follow up test scores in the test group Friedman‟s Two – Way Anova was used an in the case of having a significant difference multiple comparison tests were benefitted and the differences were determined. In the analysis of the qualitative data of the research, the technique of content analysis was used. At the end of the study, it was found that the Educational Program of Parent Child Communication had a positive effect on the relations and communications of mothers and fathers with their children. In the follow up tests carried out 6 weeks after the application, it was found that the effect of the program still lasted. Mothers and fathers expressed that they set up short and clear sentences that their child could easily understand after the Educational Program of Parent Child Communication, they used self-language, made empathy, had eye contact while listening their children, made involved listening by nodding their heads and agreed with them by touching on their back. In addition parents indicated that the program had a positive effect on their relations and communications with their children, they had good time with their children, played games and that they read books to their children. It was found that the program supported the relations of and communications of parents with their children.

Benzer Tezler

  1. 4-6 yaş dönemindeki çocukların anne-baba-çocuk iletişiminin, çocukların sosyal davranışlarına etkisi

    The impact of parent-child communication on the social behaviors of childrenaged 4-6

    SALİHA SAYIN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Eğitim ve ÖğretimKTO Karatay Üniversitesi

    Disiplinlerarası Aile Danışmanlığı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. HÜSAMETTİN ERDEM

  2. Evaluation of the stress and psychometric characteristics of parents of chi̇ldren treated i̇n the pedi̇atric intensive care unit

    Çocuk yoğun bakim ünitesinde tedavi- gören çocuklarin ebeveynlerinin stresi ve psi̇kometrik özelli̇kleri̇n değerlendi̇ri̇lmesi̇

    WISAM HAMMOOD SALMAN SALMAN

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2024

    HemşirelikÇankırı Karatekin Üniversitesi

    Hemşirelik Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ NEDRET TEKİN KAYA

  3. Risk altında bulunan okul öncesi dönem çocuklarının psikolojik yılmazlıklarına ''Daha Güçlü Olabilirim!' programının etkisinin incelenmesi

    Examining the effect of the 'I Can Be More Powerful!' program on the psychological resilience of preschool children at risk

    MELTEM EMEN PARLATAN

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2024

    Eğitim ve ÖğretimÇukurova Üniversitesi

    Okul Öncesi Eğitimi Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. DURMUŞ ASLAN

  4. Okul öncesi çocuklarda problemli medya kullanımı ilişki kalitesi ve ebeveyn tükenmişliğine çocuk ebeveyn müdahale programının etkisi

    The effect of child-parent intervention program on child problematic media use, relationship quality and parental burnout in preschool children

    RAMAZAN ÇOK

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2025

    Eğitim ve ÖğretimÇukurova Üniversitesi

    Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. METEHAN ÇELİK

  5. 2-6 yaş arasındaki çocukların ekran karşısında geçirdikleri süre ile ebeveyn tutumları ve saldırganlık davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi

    Research of the correlation between the time that children between 2-6 years spend in front of screen and parent attitudes and aggressive behavior

    MEYREM BÜLBÜL

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2021

    Psikolojiİstanbul Arel Üniversitesi

    Psikoloji Ana Bilim Dalı

    DR. ÖĞR. ÜYESİ MUZAFFER ŞAHİN