Subakut ve kronik dönem inmeli hastalarda yerçekimsiz ortamda yürüyüş bandı üzerinde yürüme egzersizleri ile su içi yürüme egzersizleerinin kardiyak fonksiyonlar üzerine etkisi
The effects of walking exercises on west water exercises on cardiac functions on walking band on subakut and chronic periods
- Tez No: 516430
- Danışmanlar: DOÇ. KORAY AYDEMİR
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon, Physical Medicine and Rehabilitation
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2018
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Sağlık Bilimleri Üniversitesi
- Enstitü: Gülhane Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 148
Özet
İnme; serebral enfarkt, intraserebral kanama ve subaraknoid kanama gibi santral sinir sisteminin vasküler kaynaklı akut fokal bir defisitidir ve dünyada özürlülük ve ölümün majör sebeplerindendir. Dünyada 60 yaş üzerindeki mortalitenin ikinci sıradaki sebebidir. Gelişmiş ülkelerde ise kardiyovasküler hastalıklar ve malignitelerden sonra üçüncü sıradaki ölüm nedenidir. Ülkemizde tüm yaş gruplarına bakıldığında ölüme neden olan hastalıklar içinde iskemik kalp hastalıklarından sonra ikinci sırada gelmekte olup, tüm ölümlerin %15'inden sorumludur. İnme sonrası mobilizasyonun azalması beraberinde kardiyak enduransta hızlı bir düşüşe sebep olmaktadır. Bu düşüşün inmeden sonraki ilk 6 ayda sağlıklı kontrollere göre %55 ila %75 arasında olduğu bildirilmiştir. Özellikle ilk aylarda %60'lara varan oranlardadır. Aerobik kapasitenin düşmesi bu hasta grubunda aterosklerotik morbidite ve mortalite artışını da beraberinde getireceğinden aerobik egzersiz planlaması önem kazanmaktadır. Bizim çalışmamızın da amacı aerobik egzersizin kardiyak endurans, fonksiyonellik ve denge parametrelerine katkı sağlayıp sağlamayacağı ve hangi tür aerobik egzersizin bu parametreler üzerine daha fazla katkısının olacağını araştırmaktır. Çalışmaya; hastalık süresi 3 ay ve daha uzun olan; cihazlı veya cihazsız, 10 metre bağımsız yürüyebilen; kognitif ve ortopedik olarak uygun durumda olan hastalar alındı. Hastalar anti gravite grubu (n=13), havuz grubu (n=13) ve kontrol grubu (n=13) olarak dağıtıldı. Hastaların tamamına 20 seans, 4 hafta boyunca konvansiyonel tedavi verildi. Havuz ve anti gravite tedavileri planlanan hastalara haftada 3 defa 45'er dakika aerobik egzersiz yaptırıldı. Hastaların tamamının tedavi öncesinde (0. hafta) ve tedavi sonrasında (4. hafta) Berg testi ile denge fonksiyonları, Barthel testi ile fonksiyonellik durumları; egzersiz tolerans testi ve 6 dakika yürüme testleri ile aerobik kapasite ölçümleri yapıldı. Çalışmayı 39 hasta tamamladı ve analiz edildi. Çalışmaya katılan hastaların yaş ortalaması 56,08; inme sonrası ortalama geçen süre 12,5 aydı. Hastaların tedavi öncesi değerlendirmelerinde üç grup arasında Barthel ve Berg skorları ile 6 dakika yürüme testi parametrelerinden istirahat kalp hızı, maksimum kalp hızı, Borg skoru ile egzersiz tolerans testi parametrelerinden istirahat kalp hızı, maksimum kalp hızı, test süresi, Borg skoru ve VO2 maksimum (max VO2) değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Tedavi öncesi 6 dakika yürüme testinde yürünen mesafe (p=0,048) ve egzersiz tolerans testinde elde edilen MET (p=0,01) değerlerinde gruplar arası fark vardı. Tedavi öncesi ve sonrası grup içi karşılaştırmalarda; havuz grubunda Barthel fonksiyonellik skorunda (p=0,016) ve 6 dakika yürüyüş testinde ulaşılan maksimum kalp hızı değerinde (p=0,025) anlamlı fark vardı. Anti gravite grubunun grup içi tedavi öncesi ve sonrası karşılaştırmasında ise 6 dakika yürüme testinde yürünen mesafe (p=0,004) ve egzersiz tolerans testinde ulaşılan maksimum kalp hızı (p=0,016), testi tamamlama süresi (p=0,007), MET (p=0,001) ve max VO2 (p=0,002) değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı fark vardı. Kontrol grubunda ise istatistiksel olarak anlamlı değişiklik olan tek parametre egzersiz tolerans testi Borg zorlanma derecesi idi (p=0,006). Berg denge skalasında tedavi öncesi ve sonrası karşılaştırmalarda hiçbir grupta anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Tedavi sonrası gruplar arası karşılaştırmada, 6 dakika yürüme testinde istirahat kalp hızında (p=0,037) ve kardiyopulmoner egzersiz testi MET değerinde (p=0,16) istatistiksel olarak anlamlı fark vardı. Sonuç parametrelerinin hastaların ne tür özelliklerinden etkilenmiş olabileceği ile ilgili yapılan çalışmada spastisite varlığında hastaların Berg denge skorlarındaki iyileşmenin daha iyi olduğu (p=0,009) ve iskemik inme geçirmiş olan hastalarda elde edilen max VO2 değerinin hemorajik inme tanılı hastalara göre daha yüksek olduğu (p=0,007) sonucuna vardık. Bu çalışma inme rehabilitasyonuna eklenecek olan aerobik egzersizin türü ve bu egzersizin yararlılığı ile ilgilidir. Mevcut bulgularımız ışığında hem anti gravite yürüme egzersizleri hem de su içi yürüme egzersizleri sonrası hastaların aerobik kapasitesinde artış olduğunu gösteren sonuçlar elde edilmiştir. Anti gravite grubunda birden çok parametrede istatistiksel olarak anlamlı iyileşmeler görülmüş olması anti gravite egzersizlerinin bu amaçla daha aktif olarak kullanılabileceği sonucuna vardırabilir. Ayrıca fonksiyonellik ölçütünde havuz grubunda anlamlı sonuçların elde edilmiş olması, rehabilitasyon hedeflerinin başında gelen fonksiyonelliğin artırılabilmesi için su içi egzersizlere önem verilmesi gerektiğini düşündürebilir.
Özet (Çeviri)
Stroke is characterized by the sudden loss of blood circulation to an area of the brain which results in focal or global neurologic deficit. Ischemia and primary hemorrhage are major reasons of stroke after subarachnoid hemorrhage has been excluded. This condition is primary cause of disability worldwide and second leading cause of death among ages of patients 60 years and older. Stroke is also the third leading cause of mortality in developed countries. In our country it is the second leading cause of death after cardiovascular diseases and accounts for 15% of overall mortality. It is well known that restricted capacity of mobilization as a result of stroke results in dramatic decrease in cardiorespiratory fitness. According to recent studies this decline reach nearly to 60% after one month and between 55% to 75% after six months in patients with stroke comparing to healthy subjects. Due to the strong association between cardiorespiratory fitness and cardiovascular morbidity and mortality, aerobic exercise training is mandatory in these patients. In this study, we aimed to evaluate the effects of aerobic exercise training on cardiorespiratory fitness, functional capacity and balance. We also investigated which type of aerobic exercise training has more beneficial of effect on these parameters. The study enrollment criteria included; (1) patients diagnosed with stroke and time from stroke onset to admission was longer than three months (2) independent walking ability more than 10 meters with or without assistance (3) patients whose cognitive and functional status were suitable for training programme. Of the total number of participants enrolled in this study, 13 patients were randomized into anti- gravity treadmil training group, 13 patients were randomized into underwater walking group and 13 paients were randomized into control group. All groups received twenty sessions of conventional therapy for four weeks. Patients assigned to anti gravity treadmill training and underwater walking group received three sessions of aerobic exercise treatment of 45 minutes per week. All patients underwent exercise tolerance test and six minute walk test. The Berg Balance Scale (BBS) was used to measure balance parameters of patients and Barthel Index was used to measure their functional status. We also examined aerobic capacity of participants. All of these procedures performed not only during commencement of the study but during termination of the study. Mean age of patients enrolled in this study was 56.08 and estimated time interval from occurance of stroke to study participation was 12.5 month. There were statistically no significant differance in three groups in terms of Berg Balance Scale score, Barthel Index, aerobic capacity, resting and maximum heart rate, six minute walk test, duration of exercise tests and rates of Borg and VO2 max (p>0,05) before treatment. However, length of walking distance during 6 minute walk tests (p=0,048) and MET levels obtained from exercise tolerance tests (p=0,01) were found to be different. Assessments of before and after treatment of underwater walking training showed statistically significant differences both in Barthel Index scores (p=0,016) and maximum heart rate during six minute walk test (p=0,025). Results of anti- gravity treadmill training showed statistically significant differences before and after treatment in terms of length of walking distance during 6 minute walk test (p=0,004), maximum heart rate attained during exercise stress testing (p=0,016), period of completion of test (p=0,007), rates of MET scores (p=0,001) and VO2 max (p=0,002).The only statistically different parameter observed in control group was Borg Scale of Perceived Exertion scale (p=0,006). The Berg Balance Scale parameters showed statistically no significant difference before and after treatment between three groups(p>0,05). Intergroup comparisions revealed statistically significant differences both in resting heart rate of six minute walk test (p=0,037) and MET scores of exercise tolerance test (p=0,16). This study also showed that there were higher rates of improvement in Berg Balance scales during the existance of spacity (p=0,009) and there were higher rates of obtained VO2 max in patients with ischemic stroke comparing to patients with hemorrhagic stroke (p=0,007). The aim of this study was to characterize type of aerobic exercises used in treatment of stroke rehabilitation. In addition, we investigated benefits of these treatment protocols. Our results revealed that both anti gravity treadmill training and underwater walking training has positive effects on patients aerobic capacity. Due to favorable effects of anti-gravity treadmill training on several parameters as we have shown in our study, this method may be used more frequently in daily practice. Furthermore, as a result of strong association between improvement in functional capacity and underwater walking training, this treatment protocol may be prior theraphy in patients with low functional capacity.
Benzer Tezler
- Subakut ve kronik dönem inmeli hastalarda klinik, biyokimyasal, antropometrik ve ultrasonografik olarak değerlendirilen nütrisyonel durumun yaşam kalitesi ve fonksiyonellik ile ilişkisi
The relationship between quality of life and funcionallity clinical, biochemical, anthropometric and ultrasonographic evaluations of nutritional status in subacute and chronic stroke patients
ERSIN KAVAZ NTAMATI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2018
Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSağlık Bilimleri ÜniversitesiFizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. EBRU KARACA UMAY
- Modifiye zorunlu kullanım tedavisinin inmeli hastalarda sağ ve sol hemisfer hasarlarında üst ekstremite fonksiyonlarına etkisi- tek kör randomize kontrollü çalışma
Effect of modified constraint induced movement therapy on upperextremity functions of stroke patients with right/left hemisphere damage: Single blind randomized controlled trial
CANSIN MEDİN CEYLAN
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2019
Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyonİstanbul ÜniversitesiFiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
PROF. DR. AYŞE YALIMAN
- İnmeli hastalarda robot tedavisi ile birlikte zorunlu kullanım tedavisinin yürüme hızı, denge koordinasyon ve günlük yaşam aktivitesi üzerine etkisi
The effect of constraint induced movement therapy together with rehabilitation robotics on walking speed, balance and coordination and the daily life activity of the patients with strokes
ERDİNÇ ÜNALDI
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2017
Fiziksel Tıp ve RehabilitasyonSağlık Bilimleri ÜniversitesiFizik Tedavi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. SERAP TOMRUK SÜTBEYAZ
- İnme hastalarında tahmini motor ünite sayımı
Başlık çevirisi yok
DİLEK KASIM YÜCEL
Tıpta Uzmanlık
Türkçe
2008
NörolojiOndokuz Mayıs ÜniversitesiNöroloji Ana Bilim Dalı
PROF. DR. MUSA KAZIM ONAR
- İnmeli bireylerde farklı ikili görev (dual task) uygulamalarının günlük yaşam aktiviteleri üzerine etkisi
The effect of different dual task practies on activities of daily living in stroke individuals
ÇİSEM TAŞKIN
Yüksek Lisans
Türkçe
2024
Fizyoterapi ve Rehabilitasyonİstanbul Üniversitesi-CerrahpaşaFizyoterapi ve Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. AYŞE ZENGİN ALPÖZGEN