Migrenli hastalarda tek lif elektromiyografi ile motor son plak işlevlerinin değerlendirilmesi
Evaluation of motor endplate functions with single fiber electromyography in patients with migraine
- Tez No: 556555
- Danışmanlar: DR. ÖĞR. ÜYESİ ŞADİYE GÜMÜŞYAYLA
- Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
- Konular: Nöroloji, Neurology
- Anahtar Kelimeler: ardışık farkların ortalama değeri, jitter, migren, nöromusküler ileti, tek lif elektromiyografi, jitter, mean consecutive difference, migraine, neuromuscular transmission, single-fiber electromyography
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi
- Enstitü: Tıp Fakültesi
- Ana Bilim Dalı: Nöroloji Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 128
Özet
GİRİŞ: Migren, yaygın, yineleyen, çoğunlukla unilateral, şiddetli, zonklayıcı ve geçici özürlülük oluşturan sık rastlanan bir baş ağrısı bozukluğudur. Auralı ve aurasız olmak üzere temel olarak 2 migren tipi vardır. Migrenin yaygın formları olan auralı ve aurasız migrende nöromüsküler iletimin anormal olduğu tek lif elektromiyografi (TLEMG) yöntemi aracılığıyla daha önce gösterilmiştir. TLEMG insan deneklerde in vivo nöromüsküler bileşke performanslarını değerlendiren en iyi ve en güvenli elektrofizyolojik yöntemdir. Çalışmamızda migrenli hastalarda TLEMG yöntemiyle farklı migren tiplerinde olası altta yatan P/Q tipi kalsiyum kanallarında var olan kanalopatiye bağlı olarak motor son plakta subklinik nöromüsküler iletimin etkilenip etkilenmediğini göstermeyi, yapılan bundan önceki çalışmaların sonuçlarını doğrulamayı ve migren patofizyolojisini anlamayı amaçladık. MATERYAL VE METOT:18-55 yaş arası oluşan 25 sağlıklı gönüllü (19 kadın 6 erkek), kontrol grubuyla benzer yaş aralığında, International Headache Society (IHS) tarafından 2013'te belirlenmiş olan kriterlere göre migren tanısı konan ve tipleri belirlenmiş olan 30 aurasız migren hastası (26 kadın 4 erkek) ve 30 auralı migren hastası (28 kadın 2 erkek) olmak üzere toplam 85 kişi çalışmaya alındı. Çalışmaya alınan migren hastalarının disabilite durumları Migraine Disability Assesment Scale - Migren Yeti Yitimi Ölçeği (MIDAS) ile ve ağrı şiddeti ise Sayısal Değerlendirme Skalası (NRS) testi ile değerlendirildi. Hastalara ve sağlıklı gönüllülere frontalis kasından volünter TLEMG yapıldı. Kontrol grubuyla migrenli grubun anormal bireysel jitter değerleri, jitter artışı olan lif sayısı, ortalama MCD (Mean Consecutive Difference - tüm incelenen liflerin ortalama jitter indeksi, ardışık farkların ortalama değeri, en düşük ve en yüksek jitter değerleri karşılaştırıldı. Motor son plak işlevleri bireylerden kaydedilen ve jitter artışı olan lif sayısına göre yorumlandı. Buna göre, kaydedilen jitter değerlerinin hepsinin normal olduğu durumda veya 1 tanesinin 55 mikrosaniyenin üzerinde olduğu durumda motor son plak işlevleri normal kabul edildi. 20 jitter değerinden 2'si 55 mikrosaniyeden yüksek olan hastalarda motor son plak işlevlerinde sınırda bir bozukluk olduğu, 3 ve daha fazlasında yükseklik bulunan hastalarda ise motor son plak işlevinin bozuk olduğu kabul edildi ve buna göre analiz yapıldı SONUÇLAR: Toplam hasta sayısı 60'tı. Bunların arasında auralı migren grubunda olan 30 hastanın 5 tanesinde nöromüsküler iletim bozuk olarak saptandı, 8 tanesinde nöromüsküler iletimdeki bozukluk sınırdaydı, 17'sinde ise normaldi. Aurasız migrenli 30 hastanın ve kontrol grubu 25 kişinin ise hiçbirinde nöromüsküler iletim bozuk olarak saptanmadı, (3 tanesinde bozukluk sınırdaydı, 27 tanesinde normaldi). Çalışmamızda kontrol grubunda yer alan bireylerin ve migrenli hastaların en yüksek jitter ortalaması değerleri karşılaştırıldığında migrenli hastaların en yüksek jitter değerlerinin daha yüksek olduğu saptanmıştır. Ayrıca auralı bireylerin ortalama MCD değerleri aurasızlara ve kontrollere göre daha yüksektir. TARTIŞMA:Bu bulgular migren grubunda sağlıklı kontrollere kıyasla ve auralı migrenlilerde aurasız ve kontrollere kıyasla motor son plak işlevlerinin bozuk olması yönünde bir eğilimin bulunduğunu göstermiştir. Günümüzde migrenin poligenetik ve multifaktöriyel bir hastalık olduğu yönünde ortak bir kanı olmasına rağmen migren patogenezi hala tam olarak aydınlatılamamıştır. Patogenezin ortaya konması için klinik özellikler, genetik ve çevresel faktörler ve muhtemelen nörofizyolojik testler bilgi verici olacaktır. TLEMG ile tespit edilen nöromüsküler iletim bozukluğu, daha fazla genetik test için aday olan migren hastalarının fenotipinin tanımlanmasında ve aynı zamanda tedavi seçiminde de etkili olabilir. Sonuç olarak literatürdeki diğer çalışmalarda da görülenlere benzer şekilde bizim frontalis kasından volünter TLEMG ile yaptığımız bu çalışmada da migrende, özellikle de auralı migrende kontrol ve aurasız migrene göre, aurasız migrenlilerde de kontrol grubuna göre motor son plak işlevlerinde bozukluğa eğilim olduğu, bunun da genetik yatkınlığa bağlı bir kanalopatiden ileri gelebileceği görüşü desteklenmiştir.
Özet (Çeviri)
INTRODUCTION: Migraine is a common headache disorder that is widespread, recurrent, mostly unilateral, severe, throbbing and cause temporary disability. There are basically 2 types of migraine with and without aura. The common forms of migraine have previously been demonstrated by the single-fiber electromyography (SFEMG) method in which neuromuscular transmission is abnormal in migraine with and without aura. SFEMG is the best and safest electrophysiological method to evaluate in vivo neuromuscular junction performance in human subjects. In our study, we aimed to show whether the subclinical neuromuscular transmission was affected in the motor end plate due to possible underlying canalopathy in P/Q type calcium channels in different migraine types with migraine patients, to confirm the results of previous studies and to understand the pathophysiology of migraine. MATERIALS AND METHODS: 25 healthy volunteers (19 females 6 males) aged between 18-55 years old, 30 migraine patients without aura (26 females 4 males, 30 migraine patients without aura (28 female and 2 male) ) that diagnosed according to the criteria determined by the International Headache Society (IHS) in 2013, similar age range with control group, total of 85 people were included in the study. Disability status of migraine patients included in the study was evaluated by Migraine Disability Assesment Scale (MIDAS) and pain severity by Numeric Pain Rating Scale (NRS). Voluntary TLEMG was performed from the frontalis muscle to the patients and healthy volunteers. The mean individual jitter values of the migraine group, the number of fibers with increased jitter, mean MCD (Mean Consecutive Difference), lowest and highest jitter values were compared with the control group. Motor end plate functions were interpreted according to the number of fibers recorded from individuals and increased jitter. Accordingly, in the case that all recorded jitter values were normal or 1 was above 55 microseconds, the motor end plate functions were considered normal. In patients with 2 more than 55 microseconds of 20 jitter values, there was a borderline defect in the motor end plate functions, and in patients with an elevation of 3 or more, the motor end plate function was considered to be defective and analyzed accordingly. RESULTS: The total number of patients was 60. Among these, 5 of 30 patients with migraine with aura had neuromuscular conduction disorder, 8 had neuromuscular conduction disorder, and 17 had normal. Neither 30 patients with a migraine without aura and 25 of the control group had no neuromuscular conduction disorder (3 had borderline disorder, 27 were normal). In our study, the highest jitter values of migraine patients were found to be higher when the highest jitter mean values of the patients in the control group and migraine patients were compared. In addition, the average MCD values of individuals with aura are higher than those without aura and controls. DISCUSSION: These findings suggest that migraine patients with aura and without aura have a tendency to abnormal motor end-plate functions compared to controls in the migraine group compared to healthy controls. Although there is a common evidence that migraine is a polygenetic and multifactorial disease, the pathogenesis of migraine has still not been fully elucidated. Clinical features, genetic and environmental factors, and possibly neurophysiological tests will be informative to reveal the pathogenesis. The neuromuscular conduction disorder detected by SFEMG may also be effective in identifying the phenotype of migraine patients who are candidates for further genetic testing, as well as treatment selection. As a result, in this study which is performed by voluntary SFEMG from frontalis muscle, compared than other studies in literature, in migraine, especially in migraine with aura, than migraine without aura and patients with migraine without any aura there is a tendency to disorder in motor end plate functions compared to the control group and the idea of that this may be due to a genetical susceptibility channelopathies has been supported.
Benzer Tezler
- Migren, küme ve onunla ilişkili olabilecek primer baş ağrılarında olası motor son plak işlev bozukluğunun tek -lif elektromiyografi yöntemi ile incelenmesi
Investigation of the motor end-plate dysfunction in migraine, cluster headache and associated primary headaches by single-fiber electromyography.
ARZU ÇOBAN
- Migren patofizyolojisinde nöromusküler iletinin değerlendirilmesinin önemi
The importance of evaluating neuromuscular conduction in migraine pathophysiology
GÜLÜSTAN ŞEYHANLI
- Migrenli hastalarda vestibüler miyojenik uyarılmış potansiyeller
Vestibular-evoked myogenic potentials in the patients which has migraine
MEHMET TECELLİOĞLU
