Hizmet odaklı yüksek performanslı insan kaynakları uygulamalarının işgören hizmet performansı üzerindeki etkisinde aracı ve düzenleyici değişkenlerin rolü
The role of mediator and moderator variables in the effect of service-oriented high performance human resource practices on employee service performance
- Tez No: 558047
- Danışmanlar: PROF. DR. AKYAY UYGUR
- Tez Türü: Doktora
- Konular: İşletme, Business Administration
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2019
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Gazi Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: İşletme Ana Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Yönetim ve Organizasyon Bilim Dalı
- Sayfa Sayısı: 165
Özet
Bu araştırmanın amacı, hizmet odaklı yüksek performanslı insan kaynakları uygulamalarının (HOYPİKYU) işgören hizmet performansını nasıl ve hangi koşullar altından etkilediğini ortaya çıkarmaktır. Bu amaç doğrultusunda insan kaynakları atıflarının, örgüte güvenin ve duygusal bağlılığın aracılık; kişi çevre uyumunun (kişi-örgüt, kişi-iş, kişi-yönetici, kişimeslek uyumu) düzenleyici/koşulsal rolü incelenmiştir. Bu ilişki mekanizmasının oluşturulmasında koşul bağımlılığı, sosyal değişim, atıf ve benzerlik çekim kuramlarından yararlanılmıştır. Ölçüm modeli yapısal eşitlik modellemesi (YEM) kullanılarak gerçekleştirilen analizi ile denetlenmiştir. Değişkenler arası ilişkiler ise PROCESS macro programı (Model 6 ve Model 1) kullanılarak test edilmiştir. Araştırma Antalya İlinde yer alan beş yıldızlı oteller üzerinde yapılmıştır. Veri tam zamanlı otel çalışanlarından ve hat yöneticilerinden elde edilmiştir. Araştırmanın bağımsız, aracı ve düzenleyici değişkenlerine ait sorular işgörenlere, hizmet performansına ait sorular hat yöneticilerine yönetilmiştir. Her bir işgörenin hizmet performansı kendisi tarafından değil, yöneticisi tarafından değerlendirilmiştir. Toplam 1525 veri elde edilmiştir. Araştırma bulguları ana olarak, insan kaynakları atıflarının, örgüte güvenin ve duygusal bağlılığın hizmet odaklı yüksek performanslı insan kaynakları uygulamalarının hizmet performansı üzerindeki etkisine seri olarak kısmen aracılık ettiğini ortaya koymuştur. Yanı sıra iki değişken arasındaki etki düzeyinin kişi-yönetici ve kişi-meslek uyumuna göre değişim gösterdiği tespit edilmiştir. Bu bulgu kişi-yönetici ve kişi-meslek uyumunun koşulsal/düzenleyici rolüne işaret etmektedir. Sonuç olarak bu araştırma hizmet odaklı yüksek performanslı insan kaynakları uygulamalarının işgören hizmet performansını nasıl ve hangi koşullar altında etkilediğini ortaya koyarak alanyazına katkı sağlamaktadır.
Özet (Çeviri)
The purpose of this research is to reveal how and under what conditions service-oriented high-performance human resource practices affect service performance. For this purpose, the mediating role of human resources attribution, trust in the organization and affective commitment and the moderating role of person-environment fit (person–organisation fit, person-job fit, person–supervisor fit, person-vocation fit) were investigated. In developing this relationship mechanism, contingency theory, social exchange theory, attribution theory and similarity-attraction theory were utilized. The measurement model was checked using structural equation modeling (SEM). These relationships were assessed using the PROCESS macro program (Model 6 and Model 1). Data were gathered from full-time hotel employees and line managers in the Antalya region of Turkey. Employees had filled in the questionnaire section containing independent, mediator, and moderator variables. Later, line manager filled in the questionnaire containing the dependent variable. The service performance of each employee is assessed by the managers, not by employees. In total, 1525 data were obtained. The results demonstrated that human resources attribution, trust in the organization and affective commitment partial serially mediated the relationship between service-oriented high-performance human resource practices and service performance. In addition, it was revealed that the level of effect between the two variables changed depending on person–supervisor fit, person-vocation fit. This finding indicates the moderating roles of person–supervisor fit, person-vocation fit. As a result, this research contributes to the literature by showing how and under what conditions the service-oriented high-performance human resources practices affect service performance.
Benzer Tezler
- Yöneticilerin algılanan ahlaki tutumları ve çalışanların iş memnuniyeti arasındaki ilişkinin düşük performans üzerine etkisi: TCDD Marmaray üzerine araştırma
The managers' perceived moral attitude and employees job satisfaction of the relationship between to the low performance the effect: Research on TCDD Marmaray
MURAT ULUDAĞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2016
İşletmeNişantaşı Üniversitesiİşletme Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. DR. AYÇA CAN KIRGIZ
- Otel işletmelerinde inovasyon odaklı insan kaynakları uygulamaları
Innovation-oriented human resources applications in hotel businesses
MEHMET FATİH KAYRAN
Yüksek Lisans
Türkçe
2013
TurizmBalıkesir ÜniversitesiTurizm İşletmeciliği ve Otelcilik Ana Bilim Dalı
YRD. DOÇ. AHMET KÖROĞLU
- İnsan kaynakları yönetiminde performans ölçümünün demografik faktörlerle incelenmesi ve değerlendirilmesi
Analysis of performance evaluation with demographic factors in human resource management
MEHMET EMİR USLU
Yüksek Lisans
Türkçe
2018
Endüstri ve Endüstri Mühendisliğiİstanbul Teknik ÜniversitesiEndüstri Mühendisliği Ana Bilim Dalı
ÖĞR. GÖR. HÜSNÜ BÜLENT CERİT
- Gambiya'nin kamu sektöründe insan kaynakları yönetimi uygulamaları: Yeni kamu yönetimi veya weberyen
Human resource management practices in gambian public sector: New public management or weberian
AJA JAWNEH
Yüksek Lisans
İngilizce
2019
Kamu YönetimiAnkara Hacı Bayram Veli ÜniversitesiKamu Yönetimi Ana Bilim Dalı
PROF. DR. GONCA BAYRAKTAR-DURGUN
- The influence of Ghana's social welfare system on the vulnerabilities
Gana'daki sosyal refah sisteminin kırılganlıklar üzerine etkileri
JAMAL APPIAH-KUBI
Doktora
İngilizce
2022
Sosyal HizmetAnkara Yıldırım Beyazıt ÜniversitesiSosyal Politika Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. ABDULKADİR DEVELİ