Geri Dön

Behçet hastalığında immünsüpresif kullanımının yeni majör organ tutulumu gelişimine etkisi

The effect of immunosuppressive use on the development new major organ involvement in behcet's disease

PDF İndir

  1. Tez No: 644404
  2. Yazar: TUĞÇE BOZKURT
  3. Danışmanlar: DOÇ. DR. FATMA ALİBAZ ÖNER
  4. Tez Türü: Tıpta Uzmanlık
  5. Konular: Romatoloji, Rheumatology
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 2020
  8. Dil: Türkçe
  9. Üniversite: Marmara Üniversitesi
  10. Enstitü: Tıp Fakültesi
  11. Ana Bilim Dalı: İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 77

Özet

GİRİŞ: Behçet hastalığı (BH) cilt, mukoza ve eklem tutulumlarının yanında göz, sinir sistemi, vasküler ve gastrointestinal sistemleri de etkileyebilen, kronik inflamatuar bir hastalıktır. İmmünsüpresif (IS) ajanlar hastalığın tedavisinde etkin biçimde kullanılmaktadır. AMAÇ: Çalışmada immünsüpresif tedavi altında izlenen Behçet hastalarında gelişen yeni majör organ tutulum sıklığının belirlenmesi, bu hasta grubunun ve tedavilerinin özelliklerinin incelenmesi amaçlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM: Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi Romatoloji kliniğinde izlenen 1114 hastanın dosyaları retrospektif olarak incelendi. Behçet hastalığı tanı kriterlerini sağlayamayan 54 hasta dışlandı ve takip süresi 6 ay ve üzerinde olan 806 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların demografik ve klinik özellikleri, takip ve tedavi verileri dosyalardan kaydedildi. Majör organ tutulumu veya cilt-mukoza ve eklem bulguları nedeni ile immünsüpresif tedavi başlanan hastaların takibinde gelişen aynı organın relapsı ve/veya yeni majör organ gelişimi“IS altında olay”olarak tanımlanmıştır. BULGULAR: Hastaların %56'sı erkek, %44'ü kadındı. Medyan takip süresi 64 ay ve medyan tanı yaşı 29'du. Genital ülser, eritema nodosum, artrit/artralji kadınlarda, papülopüstüler lezyonlar ve majör organ tutulumu erkeklerde daha sıktı. Hastaların %57'sinde majör organ tutulumu mevcuttu. Bu hastaların %50,5'inde majör organ tutulumu tanı sırasında mevcut iken %49,5'inde takipte gelişti. Takipte gelişen majör organ tutulumu, erkeklerde (p=0,012) ve 1. derece yakınlarında BH öyküsü olanlarda ise istatistiksel anlamlılığa ulaşamasa da daha erken olarak, tanıdan medyan 1 yıl sonra gelişmişti. Vasküler, oküler, SSS ve GIS tutulumlarının sıklığı sırasıyla %29,8, %33, %9,7, %2 saptandı. İmmünsüpresif alan tüm hastaların %36'sında IS altında olay gerçekleşmişti ve IS başlangıcından olay gelişimine kadar geçen süre erkeklerde anlamlı daha kısaydı. Çoğunluğu (%86,8) majör organ tutulumu nedeni ile ve %13,2'si dirençli mukokutan hastalık ve eklem tutulumu nedeni ile IS alan toplam 440 hastanın %24'ünde relaps, %11,6'sında yeni majör organ tutulumu gelişmişti. İmmünsüpresif altında olay gelişen hastaların tedavilerini relaps öncesi %91, yeni majör organ öncesi %75 oranında azatiyoprin oluşturmaktaydı. SONUÇ: Çalışmamızda 5 yıllık takip süresinin sonunda hastalarımızın %57'sinde majör organ tutulumu gelişmişti. Ayrıca, genç yaşta tanı alan, 1. derece akrabalarında BH hikayesi olan erkek hastalarda immünsüpresif tedavi altında dahi hastalık seyrinin daha şiddetli olduğu saptanmıştır. Hastaların üçte birinde (%36) çoğunluğunu azatiyoprinin oluşturduğu IS tedavi altında relaps veya yeni majör organ tutulumu gelişmiştir. Sonuçlarımız, riskli gruplarda hem mukokutan hastalıkta hem de majör organ tutulumlarının tedavisinde daha erken ve agresif tedavi yaklaşımlarının daha yararlı olabileceğini düşündürmektedir.

Özet (Çeviri)

INTRODUCTION: Behcet's disease (BD) is a chronic inflammatory disease that can affect eye, nervous system (CNS), vascular and gastrointestinal systems (GIS) as well as skin, mucosa and joint involvement. Immunosuppressive (IS) agents are used for the treatment and the prevention of major organ involvement in Behcet's disease. OBJECTIVES: We aimed to investigate the rate of new major organ involvement development in patients under IS treatment for any reason during follow-up and to assess the characteristics and treatment protocols of these patients. MATERIALS AND METHODS: Data were collected retrospectively from files of 1114 patients who were followed in Marmara University Faculty of Medicine, Rheumatology Clinic. 54 patients were excluded from the study because they failed to meet the criteria of the International Behcet's Disease Study Group (ISBGD). Patients with a follow-up period of 6 months or less were excluded, and a total of 806 patients were included into the analysis. Demographic and clinical characteristics, follow-up and treatment data of the patients were recorded from files. Relapse of the same organ and/or new major organ development during the follow-up period of patients receiving IS was defined as“event under IS”. RESULTS: 806 patients were included in the study, of whom %56 were male. Median follow-up time was 64 months and median age at diagnosis was 29. Genital ulcer, erythema nodosum, arthritis / arthralgia were more common in women whereas papulopustular lesions and major organ involvement were more common in men. 232 (%50,5) patients had major organ involvement at diagnosis, 227 (%49,5) patients developed new major organ involvement at follow-up. Major organ involvement developed earlier in males (p = 0.012) and in those with a first-degree relative history of BD (1 year after diagnosis). The frequency of vascular, ocular, CNS and GIS involvement was 29.8%, 33,5%, 9.7%, and 2%, respectively. The majority (86.8%) of 440 patients were received IS due to major organ involvement. In these patients, the rate of relapse and new major organ involvement was %24 and %11.6, respectively. In the patients with“event under IS”, %91 of the patients with relapse and %75 of the patients with new major organ involvement were using azathioprine. CONCLUSION: Major organ involvement occurred in %57 of the patients. In addition, it was found that the course of the disease was more severe under IS treatment in male patients who were diagnosed at a younger age and had a history of BD in their 1st degree relatives. In %36 of the patients who received IS therapy, relapse or new major organ involvement developed under IS treatment. The majority of IS agents was azathioprine. These results suggest that earlier and more aggressive treatment approaches may be more beneficial both in mucocutaneous disease and in major organ involvement.

Benzer Tezler

  1. Tez No

    142495

    Vasküler tutulumu olan Behçet hastalarının özelliklerinin belirlenmesi ve venöz trombozu olan hastaların geç dönem sonuçlarının incelenmesi

    Başlık çevirisi yok

    ÖZCAN KARAMAN

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2004

    Romatolojiİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AHMET GÜL

  2. Tez No

    526291

    Behçet hastalarında eritema nodozum varlığının klinik bulgularla ilişkisi

    Relationship between presence of erythema nodosum and clinical findings of behçet's disease

    MERT MUTLU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2018

    Aile HekimliğiHacettepe Üniversitesi

    Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. ŞAZİYE ŞULE APRAŞ BİLGEN

  3. Tez No

    769134

    Behçet sendromu hastalarında tüberküloz sıklığı

    Frequency of tuberculosis in patients with behçet's syndrome

    MURAT YILDIRIM

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2022

    İç Hastalıklarıİstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. GÜLEN HATEMİ

  4. Tez No

    90385

    Behçet hastalığında 'sessiz' nörolojik tutulumun özellikleri ve prognozu

    'Silent' neuro-Behçet: characteristics and prognosis

    MEHDİ SHEDU

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2000

    Nörolojiİstanbul Üniversitesi

    Nöroloji Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. PİRAYE SERDAROĞLU

  5. Tez No

    108221

    Behçet hastalığında pulmoner arter anevrizmasının seyri

    The course of pulmonary artery aneurysm in Behçet's disease

    TARIK ER

    Tıpta Uzmanlık

    Türkçe

    Türkçe

    2001

    Gastroenterolojiİstanbul Üniversitesi

    İç Hastalıkları Ana Bilim Dalı

    PROF.DR. VEDAT HAMURYUDAN

Geri Dön