Geri Dön

Curricular policymaking process in Türkiye: Perceptions of teachers, academicians and government officials

Türkiye'de eğitim programları ve öğretim politikası yapımı süreci: Öğretmenler, akademisyenler ve devlet memurlarının algıları

  1. Tez No: 765721
  2. Yazar: MUSTAFA BAŞTÜRK
  3. Danışmanlar: PROF. DR. HANİFE AKAR
  4. Tez Türü: Doktora
  5. Konular: Eğitim ve Öğretim, Education and Training
  6. Anahtar Kelimeler: Eğitim/müfredat politikası ile ilgili problem tespiti, Eğitim/müfredat politikası yapımı, Eğitim/müfredat politikası uygulaması, Nitel durum çalışması, İç içe geçmiş tek durum çalışması deseni, Educational/curricular problem identification, Educational/curricular policy-making/formulation, Educational/curricular policy implementation, Qualitative case study, Single-case embedded study design
  7. Yıl: 2022
  8. Dil: İngilizce
  9. Üniversite: Orta Doğu Teknik Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Eğitim Programları ve Öğretim Bilim Dalı
  13. Sayfa Sayısı: 635

Özet

Okul eğitiminin kalitesini artırmanın ön koşullarından biri yüksek kaliteli eğitim politikalarına sahip olmaktır. Bu bağlamda, paydaşlardan elde edilecek eğitim programları ve öğretim ile ilgili politikalara yönelik bilimsel bilgi, eğitim politikalarının niteliğini artırmaya katkı sağlayabilir. Bu anlayış doğrultusunda yapılan bu çalışmanın amacı, üç önemli paydaş grubun –öğretmenler, akademisyenler ve ilgili devlet memurları – Türkiye'deki eğitim politikaları yapımına ilişkin algılarını araştırmaktır. Bu nitel durum çalışması,“İç İçe Geçmiş Tek Durum Deseni”kullanılarak“Politika Döngüsü”modelinin üç aşaması (problem tespiti, politika yapımı ve politika uygulaması) kapsamında yapılmıştır. Konuyla ilgili zengin bilgi birikimine sahip katılımcılar,“amaçlı örnekleme yöntemi”ile bu yöntemin tekniklerinden“ölçüt(lü) örnekleme”,“kartopu/zincir örnekleme”ve“maksimum çeşitlilik örneklemesi”teknikleri kullanılarak tespit edilmiştir. Araştırma verileri; 15 öğretmen, 9 akademisyen ve 14 devlet memurundan yüz yüze, derinlemesine görüşmeler vasıtasıyla, yarı yapılandırılmış soru formatları kullanılarak toplanmıştır. Yazıya dönüştürülen konuşma kaydı verileri, içerik analizi metoduyla bulgulara dönüştürülmüştür; sonuçlar kodlardan oluşmuş 58 kategoriden elde edilen 12 ana tema altında yorumlanmış ve tartışılmıştır. Bulgular, Türkiye'de eğitim programları ve öğretim ile ilgili politikaların, kırk yılı aşan bir süredir beklentileri karşılayacak şekilde uygun olarak yapılmadığı ve uygulanmadığı sonuçlarını ortaya koymuştur. Bu durumun temel sebepleri olarak ise şu unsurlar belirmiştir: 1) Kültürel – çoğunlukla siyasi – faktörlerin etkisi altında, kurumsalcı ve seçkinci yaklaşımlarla yapılan eğitim politikaları yeterince demokratik ve/veya bilimsel değildir; 2) Paydaş katılımı gerektiği gibi sağlan(a)mamaktadır; 3) Yeni politikalar ile ilgili bilgilerin uygulayıcılara (öğretmenlere) yeterli ve uygun biçimde aktarıl(a)maması, öğretmenlerin yeni politikalara olumsuz yaklaşımları, öğretmen kalitesi ve kapasitesi ile ilgili çeşitli sorunlar uygulamaların sağlıklı biçimde yapılmasına engel olmaktadır. Öne çıkan öneriler ise: 1) Eğitim politikalarına rehberlik edecek, bir“en üst-düzey (şemsiye) eğitim ideolojisi”oluşturulması gerekir; 2) Politika yapımı süreçlerine demokratik ve hakkaniyetli paydaş katılımı sağlanmalıdır; 3) Öğretmen kalitesinin artırılması lazımdır; 4) Adeta iki millî hasım, daha ziyade millî düşman olan LGS ve YKS sınavlarının kaldırılmaları suretiyle, müfredat uygulamalarının onların esaretinden kurtarılması elzemdir.

Özet (Çeviri)

One of the prerequisites for improving the quality of school education is to have high-quality education policies. In this context, scientific information from stakeholders on curricular policies can contribute to improving the calibre of educational policies. In line with this understanding, this study aimed to investigate the perceptions of three significant stakeholder groups – teachers, academicians and related government officials – regarding the curricular policymaking processes in Türkiye. This qualitative case study was conducted within the scope of the three stages of the“Policy Cycle”Model (problem identification, policy formulation and policy implementation), utilizing the“Single-Case Embedded Design”. Information-rich participants were selected through the“purposive/purposeful sampling method”and its“strategies of criterion sampling”,“snowball/chain sampling”and“maximum variation sampling”. The data were collected from 15 teachers, 9 academicians and 14 government officials through face-to-face in-depth interviews using semi-structured interview protocols. The transcribed voice data were converted into findings utilising content analysis; the results were interpreted and discussed under the 12 main themes that emerged from 58 coded categories. The findings revealed that, for more than forty years, curricular/educational policies in Türkiye had not been formulated and implemented as appropriately as expected. The main reasons for this are exposed as follows: 1) Curricular policy-making processes conducted with institutionalist and elitist approaches under the influence of cultural – mostly political – factors were not very democratic and/or scientific; 2) Proper stakeholder participation could not be (are not) insured; 3) Incongruous dissemination of new policies to practitioners (teachers), and the issues concerning teachers' negative attitudes, teacher quality and capacity-building was likely to hinder appropriate implementation. Prominent implications are: 1) There is a need for the establishment of an uppermost (umbrella) ideology of education that can guide policies; 2) Democratic and meritocratic stakeholder participation in policy-making must be ensured; 3) Teacher quality should be improved; 4) Curricula (implementations) must be emancipated from the hegemony of LGS and YKS examinations through the abolishment of these two national antagonists, or rather foes.

Benzer Tezler

  1. A:B:D (New York), Finlandiya, Singapur ve Türkiye'de öğretmen eğitimindeki dönüşümler (2000-2010)

    Transformation in teacher education in USA (New York), Finland, Singapore and Turkey (2000-2010)

    ERDEM AKSOY

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2013

    Eğitim ve ÖğretimAnkara Üniversitesi

    Eğitim Programları Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FATMA DİLEK GÖZÜTOK

  2. Türkiye'deki çevreci sivil toplum kuruluşlarının politika yapımı ve uygulamalarına etkisine ilişkin görüşler

    The impact of environmental non-governmental organizations in Türkiye in policy making and implementation of governments

    ZEYNEP SÖYLEMEZ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    SosyolojiAnkara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi

    Sosyal Politika Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. İBRAHİM DEMİR

  3. Güney Kore'de okul müdürlerinin seçilmesi ve yetiştirilmesi

    Selection and training of school principals in South Korea

    NURULLAH SAKİN GÜZEL

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    2023

    Eğitim ve ÖğretimMarmara Üniversitesi

    Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. AYŞEN BAKİOĞLU

  4. Küba'da toplumsal değişme ve öğretmenlik mesleği

    Teaching profession in the process of social change in cuba

    DERYA ÜNLÜ

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    2015

    Eğitim ve ÖğretimAnkara Üniversitesi

    Yaşam Boyu Öğrenme ve Yetişkin Eğitimi Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. AHMET YILDIZ

  5. Rethinking state and civil society: Two educational policies during the Justice and Development Party era

    Devlet ve sivil toplumu yeniden düşünmek: Adalet ve Kalkınma Partisi döneminden iki eğitim politikası

    ÖZLEM TUNÇEL GÜRLEK

    Yüksek Lisans

    İngilizce

    İngilizce

    2019

    Siyasal BilimlerBoğaziçi Üniversitesi

    Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı

    DOÇ. DR. ZEYNEP KADİRBEYOĞLU BOYLA