II. Meşrutiyet'in Balkanlar'daki Osmanlı idaresine etkileri
The influences of the Second Constitutional Monarchy on the Ottoman administration in Balkans
- Tez No: 92734
- Danışmanlar: DOÇ. DR. MEHMET ŞAHİNGÖZ
- Tez Türü: Yüksek Lisans
- Konular: Tarih, History
- Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
- Yıl: 2000
- Dil: Türkçe
- Üniversite: Gazi Üniversitesi
- Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
- Ana Bilim Dalı: Yakınçağ Tarihi Bilim Dalı
- Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
- Sayfa Sayısı: 278
Özet
Üzerinde pek çok ırkın yaşadığı, çeşitli dillerin konuşulduğu ayn ayrı medeniyetlerin yükseldiği, farklı din ve mezheplerin barındığı bir yer olan Rumeli, Osmanlı idaresine girdikten sonra devletin gösterdiği hoşgörüyle bu özelliğini pek fazla değiştirmeden zamanımıza ulaştırmıştı. XX. yüzyılda patlak veren Milliyetçilik fikir ve hareketleri doğal olarak Balkanları ilk fethettiğimiz günlerdeki haline döndürme arzusunu da beraberinde getirmişti. Osmanlı fethi öncesi birbirleriyle amansız mücadele içinde olan Balkan halkları zayıflayan Türk idaresi ile çekişmelerine yüzyıllar öncesinde bıraktıkları yerden tekrar başlamışlardı.“Rumeli Meselesi”adım verdiğimiz bu kargaşaya bir de emperyalist devletlerin menfaatleri doğrultusunda Balkanlar da imtiyaz sahaları bulabilmek için etnik mücadeleyi kışkırtmaları meseleye yeni boyutlar katmıştı. Osmanlı İmparatorluğunun Avrupa topraklarına musallat ettikleri yangının kundağını Ortodoks Rus emperyalizmin sokup ateşlemesi ve Fransız ihtilâlinin de alabildiğine körüklemesi sonunda, Rumeli günümüze kadar kan ve ateşler içinde kaldı. Bütün bu emellerin çatışmaların muhatabı olan Osmanlı İmparatorluğunun iç durumu çok karışıktı. XDC Ve XX. Yüzyıl da Osmanlı Devleti dönemin güçlü devletlerine oranla ilim ve teknoloji yönünden büyük ölçüde gerilemesi, devlet mekanizmasında etkinliğini kaybedip çalışamaz bir duruma gelince malî ve ekonomik sistemler bozulmuş, buna paralel olarak da devletin en önemli müesseseleri bile faaliyetlerini sürdüremez olmuşlardı. Bütün bunlara rağmen Osmanlı, dil, din, ırk farkı gözetmeksizin imkânları ölçüsünde adilâne bir idare sağlamaya çalışmıştı. Avrupa devletleri Balkan devletlerini kışkırtarak İmparatorluğun sınırlan içinde yaşayan bütün Hıristiyan unsurları ıslahat adı altında devletin bünyesinden kopartmak istiyordu. Osmanlı Devleti, Avrupalı devletlerin kendisinden istemiş olduğu“ıslahatları”1839, 1856 ve 1876'da çeşitli girişimlerle yapmaya çalışmış ise de ancak pek bir şey yapılamamıştı.“Islahat Meselesi”adı altında devletin bütünlüğü üzerinde oyunlar oynayan Emperyalist Devletlere karşı bir reaksiyon olarak kurulan İttihat ve Terakki Partisi mensupları, Osmanlı Devleti'nin çöküşünü ve istibdadı durdurmak gayesiyle İkinci Meşrutiyeti önce Makedonya'da sonra tüm ülkede ilân etti.Meşrutiyetin amacı realistti. Amaç; Osmanlı İmparatorluğunun mevcut sınırlan için de varlığını koruyup devam ettirmesini sağlamaktı. Osmanlı Hanedanının temsil ettiği devlet idaresine parlamenter bir sistem ile halkın katılmasını sağlamaktı. Kanun-u Esasiyi ilân ettiren ittihatçılar devrini tamamlamış bu yapıyı siyasî, sosyal ve ekonomik yönleri ile birlikte yok etmeye kesin karar vermişlerdi. Meşrutiyetin ilâm ile diğer şeylerin yam sıra yeni bir devlet kavramı ile birlikte yeni bir“vatandaşlık”kavramını da temsil ediyordu. Yalnızca eski rejimin temel direkleri olan monarşi ve köhnemiş bürokrasinin imtiyazları değil, aynı zamanda bir çok etnik ve dinî cemaatlerin imtiyazları da ortadan kalkıyordu. Herkes yasalar önünde eşit sayılacak ve birinci sınıf vatandaş olacaktı. Bilhassa kadınlar için yeni bir çağ başlamıştı. Devlet, eğitim gibi bir çok işlevi kendi üzerine aldı. Hafiye örgütü, mesken dokunulmazlığı, yurt dışına çıkabilme serbestisi, sansür ve ekonomiyi geliştirmek için bazı önlemler alındı. Diğer taraftan Meşrutiyetin ilânından en çok endişe duyanlardan ilki saray halkı oldu. 1908 darbesi saray çevresinin siyasete hâkimiyetinin ve saray politikasının sonu olmuştu. İkinci Meşrutiyetin ilâm ile istibdadın keyfî idaresinden faydalanan ve siyasî emellerini Osmanlı İmparatorluğunun zaafı üzerine kurmuş olan büyük devletler arasında da korku ve endişe yarattı. Özellikle Meşruti ıslahat döneminde“Milliyet ya da mezhep adı taşıyan siyasî guruplar”kurmanın yasaklanması ile Rum, Arnavut, Sup ve Bulgar kulüplerinin kapatılması ve“Eşkıyalıkla Mücadele Kanunu”,“Kamu Toplantıları Kanunu”ve“Müslüman Olmayan Vatandaştan Askere Alma”kanunlarının çıkarılması ve bilhassa kapitülâsyonların kaldırılması için çareler aranmaya başlanması, Büyük Devletlerin gözünden kaçmadı. Büyük Devletler bu girişimleri baltalama teşebbüslerine devam ettiler. Yayılmalarını sağlayan ideolojik akımlar, Osmanlı İmparatorluğunun“İrklar ve dinler yığışımı olan”Balkanları bir“Babil Kulesine”çevirmişti. Balkanlar ve bilhassa Makedonya Hellenizm, Slavizm, Germanizm, Siyonizm, Turanizm, Arnavut ve Ulah davaları ve İslamcılık akımlarının keşiş tikleri bir bölge haline getirildi. Bütün bunlara bir de Muhalif gurupların faaliyetleri, birbirini takip eden ve suçluları yakalanamayan suikastlar ve Balkan Devletlerinin aralarında anlaşmaları ve Osmanlı Devlet adamlarının gafleti sonunda ağır bir mağlûbiyete uğrayarak tüm Balkanlardan çekildi.
Özet (Çeviri)
Rumeli (European part of the Ottoman Empire) was a place where various languages were spoken, differed civilisations appeared and many religions and sects existed. Rumeli has reached to XX. th century without much change, thanks to the tolerance of the Ottoman Empire. The nationalistic ideas and activities that exploded in the XX. th century, transformed Balkans to the ferst days of the Ottoman invasion of these places, Peoples of Balkans that were in a pitiless struggle witheach other before the Ottoman invasion, had started to comloat with the Turkish adminis tration to complete their independence struggle. This struggle is called“Rumeli Problem”, This problem has gained new dimensions after the imperialist countries hare started to incite the etnich conflicts in order to find the new privilege areas fit to their benefits. Rumeli stayed in blood and fire until today, after the encouragement of the nationalism by French Revolution and by Orthodox Russian imperialism. The Ottoman Empire that feced all these struggles was also bothered by the internal disorders. Sciena and technology had regressed a great deal in Ottoman Empire; as a result of this, financial and economic systems had collapsed and the most important establishments of the state could not continue their usual activities, European countries under the mask of reformism, were inciting all the Christians living in the Ottoman Empire to get their independence. Ottoman Empire had performed reforms in 1839, 1856 and 1876, these were the reforms demanded by European eventries; however nothing much was achieved writh them. Union and progression Party, formed as a reaction to the imperialist countries that played intrigues on the integrity of the Ottoman Empire, declared the Second Constitutional Monarchy first in Macedonian and then in the whole Empire, in order to stop the absolute monarchy and decadence of the Ottoman Empire. The aim of the Constitutional Monarchy was realistic. It amied to preserv the present boundaries of the Empire and to provide participation of the people to the administration of the state through a Parliament. Union and progression party, by writing and declaring Constitution, had definitely decided to crush the old political,social and economic system. The declaration of Constitutional Monarchy hod brought new concepts for the state and citizenship. Not only the privileges of the monarchy and the old bureaucracy but also these of the ethnic and religious communities were removed. Everyone would be equal in front of the laws and considered firs class citizens, A new age had started for the women especially. State would wudartake the education it self. Secret police and censoring were forbidden and domiciliary inviolability, free travel to the abroad and development of economy were guaranteed. The palace was deeply disturbed from the declaration of Constitutional Monarchy; because this declaration had ended the politics and the domination of the Palace. The Constitutional Monarchy alsoscared the big countries that exploited the weakness of the Ottoman Empire and benefited from the arbitrary administration of the monarch. Big countries were disturbed by the following reforms of the Constitutuonal Monarchy: The prohibition of the political groups based on the sect or nationality and closing of the Greek, Albanian, Serbian and Bulgarian clubs; the Law for struggling with the bandits; the Law of the public gatherings and the Law of Drafting the hon- Moslem Ottoman citizens. Big countries continued to sabotage these reforms. Balkans had become a kind of Babil Tower after the accumulation of the various races and religions as result of the expansion politics of the Ottoman Empire. Hellenism, Slavism, Germanism., Sionism, Turanism, Albanianism and Ulahism were growing together in Balkans and Macedonian. Ottoman Empire faced a big defeat awel withdrew completely from Balkans. This defeat was facilitated by the pacts signed awang Balkan countries, the endless conspiracies whose murders were never found and the activities of the opposition groups. Mevhibe SAVAŞ Arnavut: Albain Rum: Byzantines (the Byzantines): Rumlu Sırp: Serbia Sırbistan: Sırbiye Bulgar: Bulgaria Rum: Greek of Turkish citizenship ic yükseköğretim
Benzer Tezler
- İttihat ve Terakki Cemiyeti ve Balkanlar
The Committee of Union and Progress and the Balkans
MUSTAFA ATEŞ
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
TarihKahramanmaraş Sütçü İmam ÜniversitesiTarih Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. MUSTAFA ÇABUK
- İkinci Meşrutiyet sonrası İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin Balkan siyaseti
Balkan politics of the Committee of Union and Progress after the Second Constitutional era
ALİ TEMEL
Yüksek Lisans
Türkçe
2022
Siyasal BilimlerKocaeli ÜniversitesiUluslararası İlişkiler Ana Bilim Dalı
DOÇ. DR. CANER SANCAKTAR
- İttihat ve Terakki'nin Balkan siyaseti (1908-1914)
Balkan politics of union and progress (1908-1914)
ÖZER ÖZBOZDAĞLI
Yüksek Lisans
Türkçe
2005
TarihMustafa Kemal ÜniversitesiTarih Ana Bilim Dalı
Y.DOÇ.DR. SÜLEYMAN HATİPOĞLU
- Osmanlı'da siyasi muhalefetin kurumsallaşma süreci (1902-1909)
The formation of Ottoman political opposition (1902-1909)
SERKAN YAZICI