Geri Dön

Die Pragmatische sprackompetenz von bilingoalen sprechern

İkidillilerin edimsel dil edinci

  1. Tez No: 63303
  2. Yazar: SAİT ATEŞ
  3. Danışmanlar: PROF. DR. WOLF KÜNIG
  4. Tez Türü: Yüksek Lisans
  5. Konular: Alman Dili ve Edebiyatı, German Linguistics and Literature
  6. Anahtar Kelimeler: Belirtilmemiş.
  7. Yıl: 1997
  8. Dil: Almanca
  9. Üniversite: Gazi Üniversitesi
  10. Enstitü: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  11. Ana Bilim Dalı: Alman Dili Eğitimi Ana Bilim Dalı
  12. Bilim Dalı: Belirtilmemiş.
  13. Sayfa Sayısı: 127

Özet

Ill ÖZET Die pragmatische Sprachkompetenz von bilingualen Sprechern: ikidillilerin. edimsel dil edinci ikidillilerin edim bilimsel (pragmatik) dil edinci üzerine yapılan bu tez de, denek olarak kullanılan ikidillilerin dil edinçleri, kullandıkları (Türkçe-AI- manca) ölçümlü dil esas alınarak deneklerin pragmatik dil edinci araştırıldı. Toplumsallaşma ve bu dillerin edinimi sürecinde edinilen dillerin kullanımın da pragmatik dil edinci yönünden ortaya çıkan eksikliklerin tespiti amaç edildi. Dil aynı dil topluluğuna ait insanlar arasında anlaşmayı sağlayan keyfi işaretler sistemidir. Diller tarihsel süreçler içerisinde ortaya çıkarlar. Bu yüz dende oluşumları bir dil topluluğuna bağlıdır. Toplumsal belirlenim yalnız dilin normativ varlığını değil aynı zamanda sözkonusu dilin anlamımda kapsar. Her toplum kendisi için önemli olan objelere sahiptir ve karşılıklı etkileşim formlarını geliştirir. Bununla sözkonusu dil için belirli ilişki zorunluluklarını ortaya çıkar. Toplumda anlaşma zorunluluğu ortak dilin oluşumunu sağlar. Belirli ilişkilerle bir dizge oluşturan ve dilsel toplulukta bölgeler üstü anlaşma aracı olarak tanınıp benimsenen ve kurumlaşan bu dil türüne ölçünlü dil diyoruz. Her insan toplumsallaşma sürecinde kendisine verilen dil yeteneği sayesinde bir dil topluluğunun kültürel, etik, dini ve sosyal varlıklarını barındıran bir dili öğrenir ve dilsel iletişimde, bu dil aracılığıyla duygularını, tasarımlarını, arzularını toplumsal olarak şekillenmiş biçimiyle ifade etmesini- de öğrenir.IV insan, içinde bulunduğu toplumsal koşullarda veya sosyalleşme sürecinde dilsel anlaşma aracı olarak birden fazla dil edinebilir, ikidilliler aynı anda iki dil sistemini öğrenirler, ikidilliliği, bir bireyin iki dil bilmesi ya da bir toplumda iki dil kullanılması durumu olarak tanımlayabiliriz. Bir dil, sosyalleşme sürecinde, bütün kullanım imkanlarıyla öğrenilir. Dil edinci kavramı, dil kullanım edinci veya sadece gramer bilgisini ihtiva eden bir dil kullanım yeteneğine değil, aynı zamanda dilin, sosyal ve durum- sal uygunluğunun bilgisinide kapsar. Dil edinimi aynı zamanda, bir sosyo kültürel çerçeve içinde dilsel kuralların kullanımımda öğrenir. Dil edinci durumsal ve normatif koşullarda (Bunlar dilsel, psikolojik, sosyal ve pragmatik doğadır) bireyin iletişimde bulunabilme yeteneğidir. Dil bilimsel pragmatizm, belirli bir iletişim toplumunda iletişimi sağla yan taraflar arasındaki dilsel anlaşmanın koşullarını tarif eder ve açıklar. Bu çalışmada deneklerin, edimbilimsel diledinçleri, imla, gramer, sözcük hazinesi, kavramların anlam bilimsel kullanımı ve stilistik yönünden incelenmiştir. Aynı zamanda, dillerin kullanımında bu yönleriyle ortaya çıkan dilsel girişimler tespit edilmiştir.

Özet (Çeviri)

Kurze Zusammenfassung: Die pragmatische Sprachkompetenz von bilingualen Sprechern: Wir haben in dieser wissenschaftlichen Arbeit“die pragmatische Sprachkompetenz von bilingualen Sprechen”betrachtet. Die pragmatische Sprachkompetenz von bilingualen Sprechern, die wir geprüft haben, wurde durch die Beschreibungen der Bilingualen mit der Absicht, die Probleme zur Sprachverwendung gemâB der Standards des Türkischen und Deutschen festzustellen, untersucht. Die Sprache ist ein willkiirliches System von Zeichen, welches die Verstândigung unter den Menschen einer Sprachgemeinschaft ermögiicht. Sprachen kommen immer nur als historische Einzelsprache vor und sind deshalb in ihrem Fortbestehen an eine bestimmte Gesellschaft gebunden. Die gesellschaftliche Determination betrifft nicht nur die Existenz als histori sche Einzelsprache, sondern auch die Inhalte der betreffenden Sprachen. Jede Gesellschaft hat bestimmte Objekte, die für sie wichtig sind, und ent- wickelt bestimmte Interaktionsformen. Dadurch ergeben sich für die betref- fende Sprache bestimmte Beziehungnotwendigkeiten. Aus der Kommunikationsnotwendigkeit ergibt sich eine Standard- sprache. Unter 'Standardsprache' verteht man die sprachliche Varietât einer Sprachgemeinschaft, die sich als verbindliche Norm für den öffentlichen Kommunikationsverkehr legitimiert hat. Jeder Mensch erlernt in einer bestimmten Gesellschaft eine Sprache mit ihren kulturellen, ethischen, religiösen und sozialen Sprachhandlungen im Prozess der Sozialisation. Er lemt auch, durch die Sprache dieVI gesellschaftlich bestimmten Gedanke, Gefühle und Willen im Kommuni- kationsverkehr auszudrücken. Der Mensch kann bei entsprechenden Voraussetzungen im Sozialisa- tionsprozeB auch zwei Sprachen lernen. Der Mensch beherrscht dann zwei Sprachen gleichartig. Die Beherrschung zweier Sprache oder als Kommuni- kationsmittel die Verwendung zweier Sprachen nennt man 'Bilingualismus'. Man lernt eine Sprache zur Zeit des Sozialisationsprozesses mit alien Gebrauchsmöglichkeiten. Mit der Sprache lernt man auch normative und soziale Sprachhandlungen. 'Sprachkompetenz' bezeichnet die Fâhigkeit von Individuen, unter situativen und normativen Bedingungen miteinander zu kommunizieren. Wir nehmen an, daB die linguistische Pragmatik die Lehre von der Be- ziehung der Zeichen zu ihren Interpreten ist. Davon ausgehend haben wir die Beziehungen der Zeichen zu ihren Interpreten von Bilingualen Sprechem bearbeitet. In dieser Arbeit haben wir die pragmatische Sprachkompetenz von bi lingualen Sprechern im Umfang der graphemischen, grammatikalischen, lexikalischen, semantischen und stilistischen Anwendungsmoglichkeiten mit der Absicht, die sprachlichen Probleme der Erzeuger und Interferenzen fest- zustellen, bertrachtet.

Benzer Tezler

  1. Basın dili

    Başlık çevirisi yok

    ALİ CAN

    Yüksek Lisans

    Türkçe

    Türkçe

    1994

    DilbilimAnkara Üniversitesi

    DOÇ.DR. İBRAHİM İLKKAN

  2. Yabancı dil olarak Almanca öğretiminde yazınsal metin kullanımı (değerlendirme ve öneriler)

    Başlık çevirisi yok

    CELAL KUDAT

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1994

    Eğitim ve Öğretimİstanbul Üniversitesi

    Alman Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. NİLÜFER KURUYAZICI

  3. Almancada ve Türkçede metin türü olarak yazın eleştirisi

    Literary criticism as a text type in German and Turkish

    CANAN ŞENÖZ

    Doktora

    Türkçe

    Türkçe

    1999

    Alman Dili ve Edebiyatıİstanbul Üniversitesi

    Alman Dili ve Edebiyatı Bilim Dalı

    PROF. DR. ŞEYDA OZİL

  4. Funktionsverbgefüge im Deutsche und deren entsprechungen im Turkischen

    Başlık çevirisi yok

    HÜSEYİN YILMAZ

    Yüksek Lisans

    Almanca

    Almanca

    1995

    Alman Dili ve EdebiyatıMarmara Üniversitesi

    Yabancı Diller Ana Bilim Dalı

    PROF. DR. FATMA ERKMAN